Διευθυντή Α’ Ουρολογικής Κλινικής Ερρίκος Ντυνάν
Τα ατυχήματα-κακώσεις των έξω γεννητικών οργάνων του άνδρα είναι σχετικά συνηθισμένες αποτελούν την πιο συχνή κάκωση του πέους. Τις περισσότερες φορές, η ανησυχία που προκαλεί κάποια κάκωση της γεννητικής περιοχής είναι μεγαλύτερη από το ίδιο το πρόβλημα: πρόκειται για μικροτραυματισμούς, συνήθως επακόλουθα κάποιας σεξουαλικής πράξης, που αντιμετωπίζονται συντηρητικά και δεν αφήνουν κάποιο πρόβλημα για το μέλλον. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις τα πράγματα είναι σοβαρότερα. Το παράδοξο σε αυτήν την κατάσταση είναι ότι άνδρες με πιο σημαντικές κακώσεις διστάζουν να αναζητήσουν άμεσα την εκτίμηση από ουρολόγο, κάτι που μπορεί να τους δημιουργήσει τόσο άμεσες όσο και μακροπρόθεσμες επιπλοκές.
Πρόκειται συνηθέστερα για κακώσεις της ακροποσθίας και της βαλάνου που συμβαίνουν κατά την σεξουαλική επαφή. Σχεδόν πάντα μετά την επαφή μπορεί να υπάρχουν τέτοιου είδους αμυχές, όμως συνήθως δεν γίνονται αντιληπτές. Κάποιες φορές, όμως, μπορεί να είναι βαθύτερες (προκαλώντας μικροαιμορραγίες) και αρκετά δυσάρεστες, και πραγματικά κάποιες πολύ εντυπωσιακές. Σε κάποιες περιπτώσεις το πρόβλημα είναι επαναλαμβανόμενο, οπού εκεί είναι αναγκαία η διερεύνηση με μεγαλύτερη προσοχή: μπορεί να συνυπάρχει κάποιο ανατομικό πρόβλημα (βραχύς χαλινός, φίμωση), κάποια δερματική πάθηση ή συστηματικό νόσημα, π.χ. σακχαρώδης διαβήτης.
H ρήξη χαλινού είναι μια κατάσταση που επίσης σχετίζεται με την σεξουαλική δραστηριότητα. Ο χαλινός φυσιολογικά είναι ελαστικός και ανθεκτικός στον εξελκυσμό, όμως κάποιες φορές μπορεί να τραυματιστεί ή ακόμα και να κοπεί τελείως. Λόγω της πλούσιας αγγείωσης της περιοχής θα προκληθεί (έντονη) αιμορραγία, ενώ θα υπάρχει και πόνος λόγω των πολλών νευρικών απολήξεων στο σημείο αυτό.
Οι τραυματισμοί των όρχεων και το υποδόριο αιμάτωμα και αποτέλεσμα μηχανικής κάκωσης, μπορεί να είναι κάποια απροσεξία στην σεξουαλική πράξη ή άμεση πλήξη της περιοχής. Αναλόγως της ασκούμενης δύναμης και του σημείου που δέχτηκε το χτύπημα, παρουσιάζεται αιμάτωμα και οίδημα. Συνήθως ο πόνος, αν υπάρχει, είναι τοπικός. Ωστόσο, το οίδημα και το αιμάτωμα μπορεί να είναι εντονότατα. Η κλινική εικόνα οφείλεται σε επέκταση της αιμορραγίας στο υποδόριο, δηλαδή μεταξύ των οργάνων και του δέρματος. Το αιμάτωμα ακολουθεί τον δρόμο της βαρύτητας, δηλαδή όσο περνούν οι ημέρες «κατεβαίνει» προς το όσχεο, το περίνεο, και κατόπιν στην έσω επιφάνεια των μηρών. Είναι απαραίτητο τέτοιες περιπτώσεις να αξιολογούνται από τον ουρολόγο για να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα ρήξεως στον όρχι, η άλλες καταστάσεις που χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής ή και χειρουργικής αντιμετώπισης.
Η κάκωση-κάταγμα πέους δεν πρόκειται, φυσικά, για πραγματικό κάταγμα, αφού στο πέος δεν υπάρχουν οστά. Συμβαίνει όταν υπάρχει στύση, οπότε τα σηραγγώδη σώματα είναι γεμάτα αίμα. Ο μηχανισμός της κάκωσης είναι η ισχυρή πλήξη ή γωνίωση του πέους, κάτι που μπορεί να συμβεί σε κάποιες στάσεις της γενετήσιας πράξης ή στον αυνανισμό , προκαλώντας δηλαδή βλάβη στον στυτικό ιστό. Χαρακτηριστικότατος είναι ο ήχος «κριγμού» (σαν τρίξιμο ή σπάσιμο). Ακαριαία ακολουθείται από έντονο πόνο στο πέος , σχεδόν άμεσα αρχίζει να δημιουργείται αιμάτωμα , το οποίο συνήθως παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Είναι ένα επείγουσα κατάσταση και η αντιμετώπιση πρέπει να γίνεται το συντομότερο από ουρολόγο. Η μη αντιμετώπιση στην χρονική στιγμή που πρέπει, μπορεί να αφήσει μόνιμη στυτική διαταραχή.
