Διευθυντής, Ε΄ Καρδιολογική Κλινική/Βαλβιδοπάθειας Καρδιάς
Η 14η Φεβρουαρίου κάθε έτους έχει ορισθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Συγγενών Καρδιοπαθειών. Στόχος αυτής της πρωτοβουλίας είναι η ενημέρωση του κοινού για τις συγκεκριμένες καρδιακές παθήσεις. Παράλληλα εκφράζεται σεβασμός προς τους ασθενείς και τις οικογένείες τους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν με γενναιότητα τα επακόλουθα των παθήσεων αυτών –σε κάποιες περιπτώσεις, για ολόκληρη τη ζωή τους.
Συνολικά εκτιμάται πως 1 στα 1000 νεογνά γεννιέται με κάποια συγγενή καρδιοπάθεια, κάποια ανωμαλία δηλαδή στη διαμόρφωση της καρδιάς και των μεγάλων αγγείων. Οι καταστάσεις αυτές, τα παλαιότερα χρόνια, πριν την ευρεία εισαγωγή του προγεννητικού ενδομητρίου υπερηχογραφήματος στο έμβρυο, διαπιστώνονταν κατά τη γέννηση ή τους πρώτους μήνες μετά. Σήμερα, στα σύγχρονα συστήματα υγείας, διαπιστώνονται συνήθως κατά τη διάρκεια της κύησης. Σπανιότερα, κάποιες λιγότερο σοβαρές μορφές συγγενών καρδιοπαθειών, διαφεύγουν της διάγνωσης και μπορεί να αναγνωριστούν σε μεγαλύτερα παιδιά ή ενήλικες.
Οι συχνότερες διαταραχές διάπλασης αφορούν σε ελλείματα (τρύπες) των διαφραγμάτων της καρδιάς ή σε ανωμαλίες στην έκφυση ή διαμόρφωση των μεγάλων αγγείων. Κάποιες καταστάσεις χαρακτηρίζονται σοβαρές και απαιτούν από τις πρώτες μέρες μετά τη γέννηση εξειδικευμένη ιατρική υποστήριξη και αντιμετώπιση. Άλλες παθήσεις μέτριας βαρύτητας αντιμετωπιζονται νωρίς στην παιδική ηλικία. Οι ηπιότερες μορφές παρακολουθούνται αν και συνήθως σε κάποια στιγμή της ζωής του ασθενούς απαιτείται παρέμβαση για τη διόρθωσή τους.
Χάρη στην εξέλιξη των τεχνικών διάγνωσης, παρακολούθησης και αντιμετώπισης υπολογίζεται πως, παγκοσμίως, οι επιβιώσαντες ενήλικες ασθενείς με ιατρικό ιστορικό Συγγενούς Καρδιοπάθειας είναι περισσότεροι από τα νεογνά και τα παιδιά. Σύμφωνα με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, οι πάσχοντες από σοβαρές Συγγενείς Καρδιοπάθειες θα πρέπει να παρακολουθούνται σε Εξειδικευμένα Κέντρα που διαθέτουν τα εργαλεία και τη γνώση για τη διαχείρισή τους. Οι ηπιότερες περιπτώσεις μπορούν να έχουν γενική καρδιολογική παρακολούθηση και, εφόσον χρειαστεί, παραπέμπονται για περαιτέρω εξετάσεις στο Ειδικό Κέντρο. Τέλος σημαντικό είναι να θυμόμαστε πως οι ασθενείς αυτοί συχνά χρειάζονται πολύπλευρη υποστήριξη πέρα από ιατρική φροντίδα. Ειδικευμένοι νοσηλευτές και ψυχολόγοι βοηθούν στη διαχείριση των καθημερινών τους προβλημάτων ενώ απαιτείται και η υποστήριξη της Πολιτείας με κατάλληλες δράσεις ώστε να επιτυγχάνεται η πλήρη ενσωμάτωσή τους στο εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον.